Zmiany w leczeniu uzależnień - IDC-11. 1.Istotne zmiany

Istotne zmiany.

 

IDC, jest to Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób (Ang. International Classification of Diseases).Dziesiąta edycja IDC-10 która została zatwierdzona w 1990 roku. Od tego czasu wiele zmieniło się w postrzeganiu i rozumieniu różnych schorzeń, dlatego niezbędne było uaktualnienie klasyfikacji. Od 1 stycznia 2021 zaczęła obowiązywać edycja jedenasta, IDC-11. 

 

 

Przez wiele lat terapeuci uzależnień przyzwyczaili się do używania oznaczeń typu F, w klasyfikacji IDC-11 z nich zrezygnowano. Nie zobaczymy już oznaczeń typu F, w zamian występuje oznaczenie 6C4 przy uzależnieniach od substancji i 6C5 przy uzależnieniach od zachowań. Nie można już diagnozować F 10.2 - Zespół uzależnienia (od alkoholu). W zamian należy użyć kodu 6C40.2 - Uzależnienie od alkoholu (ang. alkohol dependence)

 

W IDC-11 diagnoza nozologiczna uzależnienia od alkoholu opiera się na występowaniu dwóch lub więcej objawów spośród trzech.  Są to:

* * Upośledzona kontrola nad używaniem substancji.* * Rosnący priorytet używania substancji.* * Cechy fizjologiczne.

W celu diagnozy uzależnienia od alkoholu, cechy zwykle są widoczne są przez okres 12 miesięcy. Diagnoza może być również postawiona, jeżeli alkohol jest używany w sposób ciągły (codziennie lub prawie codziennie) przez co najmniej 3 miesiące. (Szerzej na temat diagnozy możecie przeczytać w dalszej części artykułu)

Niezwykle istotne jest to, że diagnoza nozologiczna nie jest już oparta na występowaniu trzech lub więcej objawów z sześciu, a co najmniej 2 z 3 objawów. 

 

Bardzo ważne jest to, że dodano nową kategorię 6C40.0 oznaczającą pojedynczyepizod szkodliwego używania substancji(ang. Episode of Harmful Substance Use), w przypadku których używanie substancji spowodowało szkody dla zdrowia przy braku cech diagnostycznych uzależnienia od substancji (szerzej na ten temat w dalszej częśći)

 

 

To czego nie było w IDC-10 a znajduje się w ICD-11 to nowa, nadrzędna grupa zaburzeń zatytułowana: 

* * Zaburzenia wynikające z używania substancji i zachowań uzależniających(Disorders due to Substance Use and Addictive Behaviours). 

 

Ta grupa dzieli się na:

 

* * Zaburzenia wynikające z używania substancji(Disorders due to substance use)

* * Zaburzenia spowodowane zachowaniami uzależniającymi (Disorders due to addictive behaviours)

 

Zaburzenia te dotyczą używania substancji psychoaktywnychlub pewnych powtarzających się zachowań (hazard i gry), które mają potencjał uzależniający. 

Oznacza to, że uzależnienia behawioralne (od czynności) zostały dodane do nadrzędnej grupy zaburzeń wynikające z używania substancji i zachowań uzależniających.  

Są to nie tylko zaburzenia uprawiania hazardu kod: 6C50 (ang. Gambling disorder) ale też zupełnie nowa grupa zaburzeń, zaburzeniaużywania gier kod: 6C51 (ang. Gaming disorder) 

Dwie zmiany, które są bardzo ważne i zmieniają spojrzenie na uzależnienia behawioralne to:

Przede wszystkim zaburzenia używania hazardu nie są już rozpoznawane jako miało to miejsce w IDC-10 jako zaburzenie nawyków i popędów – F.63.0 (patologiczny hazard). 

Został dołączony do nadrzędnej grupy zaburzeń wynikających z używania substancji i zachowań uzależniających. 

Dołączenie do tej samej grypy uzależnienia używania gier. Jest to zupełnie nowa grupa, która nie występowała w IDC-10.  

 

Dodatkowo warto wspomnieć, że nie rozpoznajemy uzależnienia od tytoniu kod IDC-10 F17. Rozpoznajemy za to uzależnienie od nikotynyo kodzie 6C4A. Odzwierciedla to fakt, że coraz częściej używane są inne formy przyjmowania nikotyny, choćby poprzez waporyzację.  

 

Zmiany w grupie uzależnień od substancji.

 

 

W ICD-11rozszeżona została grupa substancji i grup substancji. Teraz liczy 14, w porównaniu z 9 w ICD-10. Ponadto przewidzianodiagnozowanie zaburzeń spowodowanych innymi określonymi substancjami psychoaktywnymi, o kodzie 6C4Goraz zaburzeń spowodowanych substancjami niepsychoaktywnymi, o kodzie 6C4H.Jest to następna istotna różnica odróżniająca IDC-11 od IDC-10.

 

Grupy substancji, wraz z kodami głównymi w ICD-11 to:

* * Alkohol, kod: 6C40,

* * Konopie indyjskie (ang. cannabis), kod: 6C41,

* * Syntetyczne kannabinoidy, kod: 6C42,

* * Opioid, kod: 6C43,

* * Środki uspokajające, hipnotyczne lub przeciw lękowe, kod: 6C44,

* * Kokaina, kod: 6C45,

* * Środki pobudzające, w tym amfetamina, metamfetamina lub metkatynon, kod: 6C46,

* * Syntetyczne katynony, kod: 6C47,

* * Kofeina, kod: 6C48,

* * Halucynogeny, kod: 6C49,

* * Nikotyna, kod: 6C4A, 

* * Lotne środki inhalacyjne, kod: 6C4B,

* * MDMA lub pokrewne, w tym MDA, kod: 6C4C, 

* * Leki dysocjacyjne, w tym ketamina i fencyklidyna, kod: 6C4D.

 

Dodatkowo rozpoznajemy zaburzenia spowodowane używaniem: 

* * Innych określonych substancji psychoaktywnych, w tym leków, kod: 6C4E,

* * Wielu określonych substancji psychoaktywnych, w tym leków, kod: 6C4F,

* * Nieznanych lub nieokreślonych substancji psychoaktywnych, kod: 6C4G,

* * Substancji niepsychoaktywnych, kod: 6C4H.

 

Zmiany w grupie uzależnień

behawioralnych.

 

 

Uzależnienia od czynności (behawioralne) w IDC-11 dzielą się na dwie grupy:

 

* * Zaburzenia od hazardu (Gambling disorder), kod: 6C50.

* * Zaburzenie używania gier (Gaming disorder), kod: 6C51.

 

Zarówno zaburzenia od hazardu jak i od gier dzielimy na trzy podgrupy  

* * głównie w trybie online (z podłączeniem do sieci)

* * głównie w trybie offline (bez podłączenia do sieci)

* * nieokreślone

Na przykład: zaburzenie używania gier w głownie w trybie online ma kod:6C51.0natomiast zaburzenie używania gier głownie w trybie offline ma kod: 6C51.1